ដល់ខែភ្ជុំបិណ្ឌហើយ! ក្នុងរដូវនេះ អ្នកច្បាស់ជានឹកឃើញដល់នំអន្សម នំគម នំបត់ ដែលមានវត្តមានជាហូរហែនៅតាមទីវត្តអារាម និង ភូមិស្រុកនានាទូទាំងប្រទេស ប៉ុន្តែក្រៅពីនំទាំងនេះ អ្នកអាចសាកល្បងធ្វើនំជាលដែលជានំបុរាណមួយប្រភេទទៀតមិនសូវសម្បូរនៅតាមទីក្រុងយកទៅវត្តប្រគេនលោក ឬ ទុកទទួល ទានលេងជួបជុំក្រុមគ្រួសារក្នុងរដូវខែបុណ្យទាននេះក៏បាន។
នំជាលច្រើនធ្វើពីម្សៅដំណើបលាយស្ករដាក់ក្នុងជាលតូចៗដែលទ្រាប់ស្លឹកចេកនៅបាតនិងនៅរង្វង់ជុំវិញថាសចម្អិនដោយចំហុយ។ នំនេះជាប្រភេទនំសាមញ្ញបំផុត គ្រាន់តែជានំម្សៅអង្ករដែលមានរសជាតិផ្អែមឡែមៗ។ មូលហេតុបានជាគេហៅវាថា នំជាល ព្រោះនំនេះអាចរក្សាទុកបានរយៈពេលយូររហូតរាប់ខែ ដោយទុកចោលក្នុងជាល។ ចំពោះគ្រឿងផ្សំសំខាន់ៗ រួមមាន អង្ករដំណើប (ឬលាយអង្ករខ្សាយខ្លះ) ១គីឡូក្រាម ស្ករត្នោត ៣ខាំ អំបិលមួយស្លាបព្រា ល្ងស ឬល្ងខ្មៅ មួយកូនចាន ទឹក ០.៧៥ លីត្រ និងស្លឹកចេក (សម្រាប់កាច់ធ្វើកន្ទោង)។
ដំបូង ត្រូវកាច់ស្លឹកចេកជាកន្ទោងស្រដៀងកន្ទោងដាក់ហហ្មុកដែរទៅតាមចំនួននំជាលដែលត្រូវការ រួចទុកវាមួយអន្លើ។ បន្ទាប់មក យកអង្ករទៅត្រាំទឹកទុកចោលមួយយប់ (តាមក្បួនបុរាណ) (អាចកាត់ត្រឹមមួយម៉ោងក៏បាន)។ បន្ទាប់មកយកអង្ករដែលត្រាំរួច ទៅកិនជាម្សៅ ហើយយកម្សៅនោះទៅលាយជាមួយស្ករត្នោត ល្ង និង ទឹក។ លោកអ្នកគួរបន្ថែមអំបិលបន្តិចដើម្បីឲ្យរសជាតិនំមុតឆ្ងាញ់ ហើយកូរល្បាយម្សៅនិងគ្រឿងផ្សំខាងលើឲ្យសព្វចូលគ្នា។ បន្ទាប់មកទៀតយកវាទៅចាក់ចូលក្នុងកន្ទោងស្លឹកចេកហើយចំហុយក្នុងឆ្នាំងពីរជាន់ដែលខ្មែរហៅថា ហួត ឬ ចិនហៅថា ឡាំងស៊ឹង ។ ប្រសិនបើគ្មានឆ្នាំងហួតឬឡាំងស៊ឹង លោកអ្នកអាចប្រើឆ្នាំងធម្មតាដាក់បន្ទះប្ញស្សីនៅផ្នែកកណ្តាលដើម្បីចំហុយក្នុងរយៈពេលមួយម៉ោង។ ដើម្បីរក្សានំនេះឲ្យមានគុណភាពបានយូរ ត្រូវយកនំដែលចំហុយរួចទៅហាលថ្ងៃបន្ថែមឲ្យស្ងួតល្អច្រកថង់ទុក។
ជាទូទៅ នំជាលដែលចំហុយឆ្អិន អាចយកមកទទួលទានបានហើយ ប៉ុន្តែខ្មែរយើងនិយមយកទៅវាទៅចិតជាបន្ទះស្តើងល្មមហើយចៀននឹងខ្លាញ់ ដើម្បីឲ្យមានរសជាតិឆ្ងាញ់មួយបែបទៀត។ គេក៏អាចអាំងវាបានដែរអាស្រ័យតាមការនិយមចូលចិត្តរបស់គ្រួសារនីមួយៗ។
Article by SRINSOKMEAN