Sovrin
Sovrin
ប្រពៃណីផលិតសរសៃអំបោះពីផ្លែកប្បាសស្ទើរតែបាត់បង់រូបរាងទាំងស្រុងពីបេះដូងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ
TRAVEL & LIVING 6 years ago
កប្បាសគឺជារុក្ខជាតិម្យ៉ាងដែលប្រជាពលរដ្ឋទូទៅច្រើននិយមយកផ្លែរបស់វាដែលមានសណ្ឋានជាសំឡីមកបោកច្នៃផលិតចេញជាអំបោះសម្រាប់ត្បាញជា សំពត់ អាវ ក៏ដូចជាក្រមាតាំងពីសម័យបុរាណកាលមកម្ល៉េះ។ បើទោះបីជាយ៉ាងណាដោយ កប្បាសបច្ចុប្បន្នហាក់បាននឹងកំពុងតែសាបរលាបបន្តិចម្តងៗ ពីក្នុងដួងចិត្តកូនខ្មែរគ្រប់រូប ដោយសារតែសង្វាក់ផលិតកម្មនៃការផលិតអំបោះពីកប្បាសនេះហាក់ដូចជាមានភាពស្មុគស្មាញនិងនៅតែប្រើប្រាស់វិធីសាស្រ្តតាមបែបបុរាណ ម្យ៉ាងការផលិតអំបោះពីសសៃរសូត្រហាក់មានការពេញនិយមច្រើនជាង ក៏ដូចជាមានភាពងាយស្រួលក្នុងការផលិត និងផលដែលបានមកពីផលិតកម្មមានភាពរហ័សទទួលបានផលចំនេញបានច្រើន។ យ៉ាងណាមិញ អង្គការធម្មជាតិសង្គ្រោះកម្ពុជា ក៏នៅតែបានខិតខំព្យាយាមថែរក្សានូវសង្វាក់ផលិតកម្មមួយនេះមិនឲ្យបាត់បង់ ដោយហេតុតែមិនចង់ឲ្យអ្វីដែលជាសា្នដៃរបស់ខ្មែរបាត់រលាយទៅ។ អង្គការធម្មជាតិសង្គ្រោះកម្ពុជា បានធ្វើការសិក្សាគម្រោងដាំកប្បាសសរីរាង្គនៅឆ្នាំ ២០០៧ និងសម្រេចបានបង្កើតគម្រោងនេះនៅឆ្នាំ២០០៩ ក្នុងទឹកដីកោះដាច់ ទីស្ថានដែលនៅសេសសល់អ្នកចេះតម្បាញក្បាសពីបរបបុរាណមក ក្នុងគោលបំណងចង់រក្សានូវការផលិតអំបោះពីកប្បាសសរីរាង្គនិង ដើម្បីប្រមែប្រមូលនូវអ្នកតម្បាញជើងចាស់ដែលចេះជំនាញមួយនេះ ក៏ដូចជាចង់បន្តកេរដំណែល សម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយផងដែរ។ “យើងបានខិតខំសម្រិតសម្រាំងជាទីបំផុត ដើម្បីដាំកប្បាសទៅតាមបទដ្ឋានបច្ចេកទេស ដែលមិនប្រើថ្នាំគីមីបន្តិចណាសោះឡើយ សូម្បីតែពណ៌ជ្រលក់អំបោះក៏ដោយ” នេះបើតាម លោក សុខ រស្មី ដែលជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាភិបាល នៃអង្គការធម្មជាតិសង្គ្រោះកម្ពុជា។
ជាការពិតណាស់ដែរថា ក្រមាដែលធ្វើពីកប្បាសសរីរាង្គនេះមានតម្លៃថ្លៃបន្តិចមែន ប៉ុន្តែបើយើងស្វែងយល់ពីដំណើរការផលិតរបស់ផលិតផលនេះវិញ យើងនឹងបានដឹងថាវាមិនមែនជាការងាយស្រួលឡើយ ខណៈដែរអ្នកដែលអាចផលិតមានចំនួនតិចតួចបំផុត និងភាគច្រើនសុទ្ធតែជាមនុស្សដែលមានវ័យចំណាស់ ដែលនៅរស់រានមានជីវិតពីសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយមមកនេះ។ មានចម្ការនៅ ភូមិបាដាក់ខាងជើង ឃុំស្តៅ ស្រុករតនមណ្ឌល ខេត្តបាត់ដំបង អង្គការធម្មជាតិសង្គ្រោះកម្ពុជា នៅតែខិតខំព្យាយាមថែទាំដំណាំកប្បាសមួយនេះយ៉ាងខ្លាំងក្លា បើទោះបីជាដឹងថាដំណាំនេះងាយនឹងខូចខាត និងមានការលំបាកក្នុងការជ្រើសរើសដីក្នុងការដាំដុះនិងអាកាសធាតុយ៉ាងណាក្តី។ ឆ្លងកាត់ផលិតកម្ម ជាច្រើនតំណាក់កាល ក្រមាដែលធ្វើពីអំបោះកប្បាសនេះបានផលិតឡើងយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់បំផុតក្រោមក្រសែភ្នែកអ្នកបញ្ជាទិញពីប្រទេសជប៉ុន ដើម្បីគូសបញ្ជាក់បានថាពិតជាត្រូវតាមស្តង់ដារដែលមិនបានប្រើជាតិគីមីពិតប្រាកដមែន។ ដើម្បីផលិតជាក្រមានេះជាដំបូងគេត្រូវបេះផ្លែកប្បាសមកហាលឲ្យស្ងួត បន្ទាប់មកគេត្រូវកប្បាសយកគ្រាប់វាចេញ បន្ទាប់មកគេរមួលវាជាមួយនឹងរហាត់ដែលរវៃដោយដៃ ទើបគេយកទៅលាងទឹក និងវ៉ៃវាឲ្យហាប់ មុននឹងរវៃចូលកុងវិញ។ បន្ទាប់មកយកសរសៃអំបោះកប្បាសមកអន្ទងទៀត និងរមូលចូលកីទើបចាប់ផ្ដើមត្បាញជាក្រមា។
ជាមួយនឹងការគាំទ្រយ៉ាងស្តួចស្តើងសំណាក់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ យ៉ាងណាមិញ ក្រមាកប្បាសដែល អង្គការធម្មជាតិសង្គ្រោះកម្ពុជាផលិតបានភាគច្រើនត្រូវបាននាំចេញទៅបំពេញតម្រូវការប្រជាជនជប៉ុនដែលកំពុងតែពេញនិយមខ្លាំងបំផុតក្នុងការប្រើប្រាស់សម្ភារដែលមិនប្រើប្រាស់សារធាតុគីមី ខណៈដែលនៅកម្ពុជាលោកអ្នកអាចរកជាវបាននៅតាមហាងមួយចំនួនតូចដូចជាហាង គូរូតា Paper នៅរាជធានីភ្នំពេញ និងតាមបណ្តាលហាងមួយចំនួនទៀតនៅខេត្តសៀមរាបផងដែរ៕
