Sovrin
Sovrin
វត្ថុសិល្បៈពីសំណល់ប្លាស្ទិក កំពុងបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយសិល្បករពហុជំនាញ ភើ សុផុន
NEWS 6 years ago
សំណល់ប្លាស្ទិក នៅតែជាប្រធានបទក្តៅគគុកមួយ ដែលមនុស្សទូទាំងសកលលោកកំពុងត្រិះរិះរកវិធីដោះស្រាយតាមជំនាញនិងលទ្ធភាពរៀងៗខ្លួន។ ក្រៅពីការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក សិល្បករក្នុងស្រុកមួយរូបកំពុងប្រើប្រាស់ទេពកោសល្យរបស់ខ្លួនកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិកជាវត្ថុប្រើប្រាស់ប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត ដើម្បីក្រើនរំឭកដល់សាធារណជនពីការគ្រប់គ្រងសំណល់ដែលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានទាំងនោះ។ តើសិល្បកររូបនោះជានរណា?
មានវ័យ ៣៥ឆ្នាំ លោក ភើ សុផុន គឺជាសិល្បករពហុជំនាញ ដែលបានរៀនសូត្រជំនាញសិល្បៈនៅឯវិទ្យាស្ថាន រៃយំ។ លោក សុផុន ចាប់ផ្តើមអាជីពសិល្បៈរបស់ខ្លួនជាអ្នកគំនូររយៈពេលជិត៨ឆ្នាំមកហើយ និងបានបញ្ចេញស្នាដៃគំនូររបស់ខ្លួនក្នុងការតាំងពិព័រណ៍ជាច្រើនកន្លងមកដែរ។ មិនត្រឹមតែជាវិចិត្រករដ៏មានទេពកោសល្យនោះទេ លោក ភើ សុផុន ក៏ជាអ្នកថតរូបដ៏ចំណានម្នាក់ផងដែរ។ ដោយសង្កេតឃើញថា បញ្ហាសំណល់ប្លាស្ទិកគឺជាកត្តាប្រឈមគួរឲ្យបារម្ភ លោកសុផុនបានងាកមកបង្កើតវត្ថុសិល្បៈច្នៃពីសំណល់ប្លាស្ទិក ដើម្បីរួមចំណែកប្រើប្រាស់ឡើងវិញឲ្យមានប្រយោជន៍នូវសំណល់ប្លាស្ទិកដែលគេបោះចោល។ លោកសុផុន គឺជាសិល្បករដែលមានសុទិដ្ឋិនិយមខ្ពស់មួយរូប ក្នុងបេសកកម្មផ្សព្វផ្សាយពីការគ្រប់គ្រងសំណល់ប្លាស្ទិកដល់សាធារណជនឲ្យចូលរួមទាំងអស់គ្នាដើម្បីកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថាន។ រាល់ការងារដែលសិល្បកររូបនេះបានធ្វើកន្លងមក មានគោលបំណងតែមួយគត់គឺការចូលរួមផ្សព្វផ្សាយការយល់ដឹងពីបរិស្ថានពិសេសលើប្រធានបទសំណល់ប្លាស្ទិកដល់ប្រជាជនក្នុងសង្គម ហើយវាជាការចូលរួមជាមួយសង្គមតាមលទ្ធភាពដែលលោកអាចធ្វើបាន។ ត្បិតតែការប្រមូលដបប្លាស្ទិកជាច្រើនមកផ្គុំគ្នាមិនមែនជារឿងងាយស្រួល ប៉ុន្តែសិល្បកររូបនេះនៅតែមានភាពអំណត់ខ្ពស់ក្នុងការច្នៃនិងបង្កើតរូបចម្លាក់របស់ខ្លួនបានយ៉ាងច្រើន។ រយៈពេល៧ឆ្នាំក្នុងការច្នៃវត្ថុប្រើប្រាស់ពីប្លាស្ទិក សិល្បករ ភើ សុផុន ប្រមូលបានដបប្លាស្ទិករាប់ម៉ឺនដប ហើយបានច្នៃជារូបចម្លាក់ធំៗធ្វើពីប្លាស្ទិក ដែលអាចដាក់តាំងលំអនៅទីសាធារណៈឬស្ថានប្រណិតនានា បង្កជាការទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍ប្រជាជនលើការគ្រប់គ្រងសំណល់ប្លាស្ទិក។
លោក ភើ សុផុន
ឆ្លើយតបនឹងមូលហេតុដែលជំរុញឲ្យលោកបង្កើតស្នាដៃសិល្បៈពីសំណល់ប្លាស្ទិក សិល្បកររូបនេះបានលើកឡើងថា៖ «កន្លែងមួយចំនួននៅស្រុកខ្មែរ មិនទាន់បានយកចិត្តទុកដាក់ពីបរិស្ថានឲ្យបានល្អនៅឡើយទេ ពេលខ្ញុំឃើញហើយខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាស្រណោះ ដូច្នេះទើបរុញចិត្តខ្ញុំឲ្យយករបស់អ្វីដែលគេបោះចោលមកបង្កើតអ្វីដែលមានប្រយោជន៍វិញ។»
លោកបន្តថា៖ «ខ្ញុំយល់ឃើញថាការដែលយើងប្រើប្រាស់ដបប្លាស្ទិកមិនមែនជាខ្ញុំម្នាក់ឯងទេ បើម្នាក់ប្រើ១ដបចុះ១០ឆ្នាំប្រើប៉ុន្មានដប?»
ផ្អែកលើមូលដ្ឋានគ្រឹះផ្នែកគំនូរ លោកសុផុនតែងគូសវាសលើក្រដាសជាមុននូវគំនិតចម្លាក់ប្លាស្ទិកដែលលោកគ្រោងធ្វើ។ រាល់ស្នាដៃសិល្បៈពីប្លាស្ទិកដែលលោកបានច្នៃ ត្រូវបានគិតគូរជានិច្ចពីទំហំអត្ថប្រយោជន៍អ្វីខ្លះដែលវាអាចផ្តល់ឲ្យ ជាពិសេសគឺការគិតគូរពីដំណោះស្រាយនៃភាពអសកម្មនៃការថែទាំបរិស្ថាន។ ហេតុនេះហើយ ទើបលោកនៅតែអះអាងថា មានតែការចូលរួមពីប្រជាជនទាំងអស់គ្នាទេទើបអាចជួយថែរក្សាបរិស្ថានស្អាតឲ្យបានស្ថិតស្ថេរយូរអង្វែងដល់យុវជនជំនាន់ក្រោយបាន។
«សម្ភារៈសំណល់ពីប្លាស្ទិក អាចយកមកកែច្នៃបានច្រើនណាស់ ប៉ុន្តែវាអាស្រ័យលើប្រជាជនជួយលើកស្ទួយនិងការយល់ដឹងរបស់ពួកគាត់ មិនមែនអាស្រ័យដោយសិល្បករតែម្នាក់អាចកែច្នៃកាកសំណល់ក្នុងទីក្រុងយើងនោះទេ ដូច្នេះយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវចូលរួមទាំងអស់គ្នាជួយធ្វើឲ្យទីក្រុងយើងស្អាត។»
Image Courtesy: Phe Sophon
ចម្លាក់ដែលលោកសុផុន បានកែច្នៃកន្លងមកមានដូចជាចម្លាក់នៃប្រធានបទភ្នំពេញ ផ្ការីក និងដំណក់ទឹក។ លោកបានលើកឡើងថា ការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ទាំងអស់គ្នា មិនថាអ្នករស់នៅក្នុងវណ្ណៈណាក៏ដោយ។ លោកបានបញ្ជាក់ថា រាល់ការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកគឺការរួមចំណែកបំផ្លាញបរិស្ថាន ថ្វីត្បិតតែអ្នកប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកអាចសម្អាតអនាម័យបរិស្ថានជុំវិញខ្លួនរបស់ពួកគេបានក៏ដោយ ប៉ុន្តែពួកគេកំពុងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដោយប្រយោលដល់បរិស្ថានរួម។ ក្នុងនាមជាប្រជាពលរដ្ឋប្រជាជនម្នាក់ៗមានតួនាទីធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យទីក្រុងយើងស្អាត ហើយយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវរកវិធីយ៉ាងម៉េចកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិកឲ្យមានប្រយោជន៍។
«គ្មានអ្នកណាជួយយើងបានក្រៅពីខ្លួនយើងទេ បើយើងមិនរៀបចំខ្លួនយើងឲ្យមានរបៀបនិងសីលធម៌ នោះគឺយើងជាអ្នកបំផ្លាញបរិស្ថានទាំងអស់គ្នាហើយ។ យើងរាល់គ្នាត្រូវធ្វើជាប្រជាជនគំរូ ហើយការអានបង្កើនចំណេះដឹង រកដំណោះស្រាយបញ្ហាអសកម្មទាក់ទងនឹងបរិស្ថានក៏ជាអ្វីដែលត្រូវធ្វើផងដែរ។»
Article by VA SONYKA
Image Courtesy: Phe Sophon
