Sovrin
Sovrin
ខេត្តកំពង់ស្ពឺស្ថិតនៅតំបន់វាលទំនាបមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីរាជធានីភ្នំពេញ ដែលពីមុនមកគេចាត់ទុក ថាជាខេត្តសម្រាប់ឆ្លងកាត់ ព្រោះមិនសូវសម្បូរកន្លែងរមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍ប៉ុន្មានទេ ក្រៅតែពីឧទ្យាន ជាតិគិរីរម្យ រមណីយដ្ឋានអំពែភ្នំ និងយូរៗម្តងមានអ្នកធ្វើដំណើរហួសទៅលេងដល់តេទឹកពុះនៃតំបន់ ជើងភ្នំក្នុងស្រុកឱរ៉ាល់ដ៏សែនស្ងាត់ដាច់សង្វែង។ ប៉ុន្តែអ្វីៗបានប្រែប្រួលអស់ទៅហើយក្រោយស្រុកទេស ទទួលបានសុខសន្តិភាពនិងមានការអភិវឌ្ឍប្រសើរជាងមុន។ ស្របជាមួយគ្នានេះដែរ ខេត្តភាគនិរតមួយ នេះក៏ទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ច្រើនពីភ្ញៀវទេសចរជិតឆ្ងាយ។
រមណីយដ្ឋានដំបូងដែលយើងបានទៅដល់នោះគឺសួនលំនៅដ្ឋានម៉ុងប្ញទ្ធីសែនជ័យ ឬហៅសាមញ្ញ តាមអ្នកស្រុកថា សួនសត្វម៉ុងប្ញទ្ធី។ កន្លែងនេះជារមណីយដ្ឋានដែលទើបបើកដំណើរការថ្មីប៉ុន្មានឆ្នាំចុង ក្រោយនេះទេ ព្រោះទីនេះទើបក្លាយជាតំបន់វិនិយោគអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចដែលលាតសន្ធឹងគ្របដណ្តប់ តំបន់ភ្នំសែនដី ភាគខាងជើងឆៀងខាងកើតទីរួមខេត្ត។ យើងបានឈប់សម្រាកទទួលទានអាហារពេល ព្រឹកនៅហាងមួយហួសអូរដឹមបន្តិចដែលល្បីថាមានបាយមាន់ស្រែឆ្ងាញ់ ហើយក៏បន្តដំណើរបត់តាម ចំហៀងផ្សារថ្នល់ទទឹង ឬផ្លូវជាតិលេខ៤១ ឆ្ពោះទៅកាន់ផ្សារអង្គមេត្រី រួចហើយបត់តាមផ្លូវជាប់ផ្សារចូល ក្នុងប្រមាណ៥គីឡូម៉ែត្រ។ គ្រាន់តែជិះហួសសាលាឃុំរលាំងគ្រើលទៅមុខតែមួយភ្លែត មានការ៉ាសសាំងមួយនៅឆ្វេងដៃ យើងឃើញមានផ្លូវបត់ចូលរមណីយដ្ឋានដែលមានផ្ទះអ្នកស្រុករស់នៅយ៉ាងធូរធារជាប់ ហូរហែអមសងខាង។ ចំណាយប្រាក់ថ្លៃសំបុត្រត្រឹមតែ១៥០០០រៀល យើងអាចដើរមើលគេហដ្ឋានក្នុង បុរីលម្ហែកាយជាប់ជើងភ្នំជាច្រើនខ្នង អមដោយទេសភាពស្រះស្តុកទឹកដ៏ធំស្រស់ស្អាតដែលស្ថិតនៅមិន ឆ្ងាយពីគ្នានោះទេ។ យើងបានជិះរថយន្តឡើងតាមផ្លូវជម្រាលភ្នំមើលឃើញទេសភាពតំបន់ទំនាបពីលើ កំពូលភ្នំគួរជាទីរមនា។ ជាពិសេស ទីនោះមានសួនសត្វដែលសត្វភាគច្រើនជាអំណោយពីសប្បុរសជន ក្នុងនោះមានដូចជា សត្វខ្លាដំបង ខ្លាត្រី ស្វាព្រាម កាំប្រមា សំពោច អូទ្រីស ក្ងោក មាន់ព្រៃ ប្រវឹក -ល- ដែលលោកអ្នកអាចដើរទស្សនាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ។ នៅមានសំណង់តូចធំជាច្រើនទៀត ដែលខ្លះ ធ្វើរួច ខ្លះកំពុងនៅសាងសង់នៅឡើយ ដើម្បីទាក់ទាញចិត្តទេសចរជិតឆ្ងាយឲ្យមកទស្សនាកាន់តែច្រើន។
ទម្រាំយើងចេញពីសំរោងទងទៅដល់ច្បារមនដែលជាទីរួមខេត្តទ្រនិចនាឡិកាចង្អុលម៉ោងជិត១ រសៀលទៅហើយ ទើបធ្វើឲ្យយើងត្រូវប្រញាប់ប្រញាល់ស្វែងរកកន្លែងសម្រាកទទួលទានបាយថ្ងៃត្រង់ ដែលស្ថិតនៅជិតនោះបំផុត ខុសពីគម្រោងដែលយើងគិតគ្រោងទុកថានឹងទៅបាយនៅខ្នងទំនប់តាសាល ដែលឆ្ងាយពីទីរួមខេត្តប្រហែល៦០-៧០គីឡូម៉ែត្រទៅមុខទៀត។ ចំពោះទំនប់តាសាលដែលជាគោលដៅ សំខាន់ទីពីរនៃថ្ងៃទីមួយ យើងបានទៅដល់ខ្ទង់ម៉ោង២រសៀលទៅហើយ។ ផ្លូវពីរង្វង់មូលកន្ទួត ទីរួមស្រុក ឱរ៉ាល់ទៅមុខកាត់តាមតេទឹកពុះរាងរលាក់ និងហុយបន្តិច តែជាសំណាងល្អដែរត្រង់ថា ទោះបីជាអាកាស ធាតុក្តៅ តែទៅដល់ទំនប់តាសាលឬទំនប់ឥណ្ឌា ទេសភាពទឹកនៅទីនោះនៅតែស្រស់ស្អាត មិនរីងស្ងួត សោះកក្រោះនោះទេ គ្រាន់តែទឹករាងស្រកជាងរដូវវស្សា។ នៅកណ្តាលផ្ទៃអាងទំនប់ដ៏ធំមហិមា មានកូន កោះធម្មជាតិតូចមួយអមដោយទេសភាពភ្នំព័ទ្ធជុំវិញមើលទៅដូចគំនូរមួយផ្ទាំងអ៊ីចឹង។
ឈ្វក់វង្វេងនឹងមន្តស្នេហ៍ទំនប់តាសាលមិនទាន់អស់ចិត្តផង យើងក៏ត្រូវចេញមកក្រៅតាមផ្លូវ ដដែលវិញដើម្បីទៅកាន់រមណីយដ្ឋានតូចៗដែលអ្នកស្រុកទីនោះនិយមទៅលេង ឬ ទៅថតរូបកម្សាន្ត ចំនួនពីរទីតាំងទៀតដែលស្ថិតតាមបណ្តោយដងស្ទឹងព្រែកត្នោតនៃស្រុកឱរ៉ាល់ដូចគ្នា។ ទីមួយឈ្មោះថា អន្លង់ភេតាពយ ដែលមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តកំពង់ស្ពឺកំពុងសិក្សាត្រៀមរៀបចំឲ្យក្លាយជារមណីយដ្ឋាន ទេសចរណ៍ថ្មីប្រចាំតំបន់នេះ។ អន្លង់ភេតាពយមានចម្ងាយប្រហែល៤គីឡូម៉ែត្រពីផ្លូវធំ បត់តាមផ្លូវដី ជិតផ្លូវចូលទំនប់តាសាល តែជិតជាងបន្តិច ឆ្ពោះតម្រង់ទៅកាន់មាត់ស្ទឹងដែលមានព្រៃដុះជិតសឹងតែ មើលមិនឃើញពីចម្ងាយ។ បរិយាកាសទីនោះរាងស្ងាត់ តែមិនស្ងាត់ជ្រងំពេកនោះទេ ព្រោះស្ទឹងនោះក៏ជាផ្លូវដែលអ្នកភូមិឆ្លងកាត់ប្រចាំថ្ងៃដែរ ហើយមានលក្ខណៈអំណោយផលល្អ ដោយសារមានទឹកហូរ ខ្មួលខ្មាញ់បង្កើតជាទឹកជួរ តែមិនហូរលឿនខ្លាំង ល្មមអាចដើរឆ្លងទៅមកបាន និង ងាយស្រួលក្នុងការ ងូតទឹកលេងបានសូម្បីតែកូនក្មេង។ ទេសចរក៏អាចឈប់រថយន្តនៅក្បែរមាត់ទឹករកកន្លែងសមរម្យណា មួយសម្រាប់អង្គុយទទួលទានអាហារពិកនិកក្នុងបរិយាកាសផ្សារភ្ជាប់នឹងធម្មជាតិពិតៗ។
កន្លែងចុងក្រោយបន្ទាប់ពីនោះ គឺ រមណីយដ្ឋានអន្លង់ឬស្សី ដែលបានក្លាយជាតំបន់ទាក់ទាញ សម្រាប់អ្នកស្រុកអ្នកភូមិជិតៗនោះមកកម្សាន្តសប្បាយក្នុងថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ និងថ្ងៃឈប់សម្រាកនានា។ រមណីយដ្ឋាននេះស្ថិតនៅជិតទីប្រជុំជនកន្ទួតជាងរមណីយដ្ឋានពីរខាងលើ ងាយស្រួលរក មានចម្ងាយតែ ប្រមាណ១គីឡូម៉ែត្រពីផ្លូវស្រុក។ វាជាដំណាក់មួយនៃស្ទឹងព្រែកត្នោតដែលមានផ្លូវទឹកហូរបត់បែន និងមានសណ្ឋានដីច្រាំងស្អាតប្លែក ដែលមួយផ្នែកជាជម្រាលឆ្នេរងាយស្រួលក្រាលកន្ទេលអង្គុយសម្រាក លម្ហែជួបជុំគ្នា ហើយមួយផ្នែកទៀតមានទស្សនីយភាពជាច្រាំងចោត មានសណ្ឋានដូចដីដុះសក្បុសងើបផុតពីផ្ទៃទឹកអមដោយសម្រស់ព្រៃមាត់ទឹកស្អាតគាប់ភ្នែកដែលមានដើមឈើបញ្ឈរខ្លួនត្រង់ចង្អុលទៅអាកាស មិនដឹងថារុក្ខជាតិអ្វីឲ្យប្រាកដនោះទេ តែមើលទៅស្រដៀងព្រៃចម្ការគ ល្អសម្រាប់ជាទីតាំង បោះជំរំ ហើយថែមទាំងមានឆ្នេរខ្សាច់សស្គុសអាចដើរលម្ហែ និងរៀបចំបង្កើតកម្មវិធីកម្សាន្តផ្សេងៗបាន ប្រកបដោយក្តីសោមនស្សរីករាយជាទីបំផុត។
ដងស្ទឹងព្រែកត្នោតពេលរាត្រីហាក់ស្ងប់ស្ងាត់មិនអ៊ូអរដូចនៅមាត់ទន្លេក្រុងភ្នំពេញសោះឡើយ តែក៏មានពន្លឺភ្លើងអគ្គិសនីតុបតែងលម្អតាមបណ្តាយមាត់ស្ទឹង ម្តុំសួនច្បារផ្សាររាត្រីរង់ចាំកំដរបំបាត់ក្តីអផ្សុករបស់យើងដែរ។ ថ្ងៃបន្ទាប់ទើបយើងបានឃើញសភាពកកកុញនៃសកម្មភាពលក់ដូររបស់អាជីវករផ្សារកំពង់ស្ពឺ និងតំបន់ជុំវិញនោះ។ យើងបានចំណាយពេលសម្រាកប្រហែលពីរម៉ោងនៅ អាហារដ្ឋានផ្ទះម៉ែប៉ុកប្ញស្សី ដែលកំពុងពេញនិយមពីសំណាក់ភ្ញៀវទេសចរពីភ្នំពេញ និង ប្រជាជនខេត្ត កំពង់ស្ពឺ ដោយសារទីនេះមានការរៀបចំតុបតែងល្អពិសេសខុសប្លែកពីភោជនីយដ្ឋាន និង រមណីយ ដ្ឋានផ្សេងៗទៀតនៃខេត្តកំពង់ស្ពឺទាំងមូល។ នៅពេលយើងជិះតាមបណ្តោយផ្លូវលេខ ១៤៣ ឬ អ្នកស្រុក ហៅថា ផ្លូវភ្នំជាល ចេញពីទីរួមខេត្ត មកដល់ចំណុចទំនប់ភូមិបិល ឃុំស្គុះ យើងនឹងឃើញក្យូសប្ញស្សីតូចធំ ប្រក់ស្បូវជាច្រើនរោងបណ្តែតខ្លួនលើផ្ទៃទឹក ខាងឆ្វេងដៃ ទាក់ភ្នែកអ្នកដំណើរដែលឆ្លងកាត់ទៅមក។ យើងអាចនិយាយបានថា ទីនេះជាឋានសួគ៌ថតរូបសម្រាប់យុវវ័យដែលនិយមថតរូបស៊ែលហ្វីបង្ហោះលើ បណ្តាញសង្គម។ បើនិយាយពីម្ហូប មានម្ហូបរហូតដល់ជិត៧០មុខរង់ចាំបម្រើសេវាកម្មជូនក្រុមគ្រួសារ លោកអ្នក។ ម្ហូបដែលភ្ញៀវនិយមកុម្ម៉ង់នៅទីនោះមានដូចជា មាន់ដុតបន្លែស្រស់ ម្ជូរព្រៃ អន្ទង់អប់ត្រយូង ចេក និងកន្ធាយចំហុយខ្ទឹមស ដ៏មានឱជារស និង គុណភាពសេវាកម្មល្អរហ័សទាន់ចិត្ត។ ទីនេះចាប់បើក ពីម៉ោង១០ព្រឹករហូតដល់ម៉ោង១១យប់ ហើយជាទូទៅមានភ្ញៀវអញ្ជើញមកយ៉ាងច្រើនកុះកររហូតពេល ខ្លះអស់ក្យូសអង្គុយក៏មាន។
ចំណុចទាក់ទាញនោះគឺ រមណីយដ្ឋាននេះមានផ្តល់ជូននូវសេវាកម្មទេសចរណ៍ជាច្រើន ប្រភេទ ដូចជា ថតរូបទេសភាពអមជាមួយការតុបតែងលម្អផ្សេងៗនៅលើផ្ទៃទឹក ជិះទាបេដាឡូកម្សាន្ត សេវាកម្មម្ហូបអហារនិងភេសជ្ជៈយ៉ាងសម្បូរបែប ទស្សនាសួនផ្កា និង ជួលក្យូសអង្គុយលម្ហែ។ ទេសភាព ខ្យល់អាកាសជើងភ្នំ និង ចំហាយត្រជាក់ពីផ្ទៃទឹកធ្វើឲ្យយើងភ្លេចអស់នូវអារម្មណ៍តប់ប្រមល់ ហើយហាក់ បីដូចជាដក់ចិត្តមិនចង់ឃ្លាតឆ្ងាយពីទីនោះឡើយ ថែមទាំងស្រមៃថាបានទៅទីនោះម្តងទៀតជាមួយក្រុម គ្រួសារនៅពេលខាងមុខទៀតផង៕
Article by SRIN SOKMEAN
សួនលំនៅដ្ឋានម៉ុងប្ញទ្ធីសែនជ័យ
ទំនប់តាសាលឬទំនប់ឥណ្ឌា
អាហារដ្ឋានប៉ែប៉ុកឫស្សី
រមណីយដ្ឋានទំនប់ស្លា
