ខេត្តកំពង់ចាមសម្បូរដោយរមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍គ្រប់ប្រភេទយ៉ាងសម្បូរបែប មិនថា រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍ធម្មជាតិ រមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍វប្បធម៌-ប្រវត្តិសាស្រ្ត និងរមណីយដ្ឋានកែច្នៃនោះទេ។ ក្នុងចំណោមនោះរមណីយដ្ឋានដែលភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិនិយមទៅលេងកម្សាន្តក្នុងខេត្តនេះតាំងពីដើមរៀងមក មានជាអាទិ៍ រមណីយដ្ឋានភ្នំប្រុសភ្នំស្រី រមណីយដ្ឋានប្រាសាទនគរបាជ័យ រមណីយដ្ឋានទឹកឆា រមណីយដ្ឋានភ្នំហាន់ជ័យ និងឆ្នេរខ្សាច់កោះប៉ែនជាដើម។ ធ្វើដំណើរចេញពីរាជធានីតាមផ្លូវជាតិលេខ៦និងបំបែកទៅកាន់ផ្លូវជាតិលេខ៧ យើងចំណាយពេលប្រហែលជាង៣ម៉ោងដើម្បីទៅដល់ក្រុងកំពង់ចាម។ យើងទៅដល់ទីនោះខ្ទង់ម៉ោង១១ហើយក៏ប្រញាប់ស្រូតបន្តដំណើរទៅតាមផ្លូវមាត់ទន្លេកាត់តាមសង្កាត់បឹងកុក ផ្សារថ្មគោល ឃុំរអាង ឃុំកៀនជ្រៃ ឃុំរំចេក រហូតដល់ឃុំហាន់ជ័យតែម្តង ក្នុង រយៈពេលប្រមាណ៣០នាទីបន្ថែមទៀត។ ទៅដល់ភ្នំហាន់ជ័យ ក្នុងទឹកដីឃុំហាន់ជ័យ ស្រុកកំពង់សៀម យើងមិនអាចបន្តដំណើរតាមផ្លូវមាត់ទន្លេបានឡើយ ព្រោះមានការដ្ឋានស្ថាបនាផ្លូវនៅជើងភ្នំនោះ។ អ្នកបើកបរទាំងឡាយត្រូវជិះវាងឡើងតាមលើកំពូលភ្នំឆ្ពោះទៅរកវត្តជ័យគិរី ឬ វត្តភ្នំហាន់ជ័យ មុននឹងបន្តដំណើរទៅកាន់គោលដៅដទៃទៀតខាងជើងនោះ ខាងស្រុកស្ទឹងត្រង់ ឬ ស្រុកចំការលើ។
យើងឈប់សម្រាកបាយថ្ងៃត្រង់សិន ហើយកន្លែងសម្រាកបាយថ្ងៃត្រង់ដែលយើងជ្រើសរើសល្អបំផុតក្នុងតំបន់នេះ គឺ រមណីយដ្ឋានប្ញស្សីហាន់ជ័យ (Hanchey Bamboo Resort) ដែលមានទីតាំងស្ថិតនៅភូមិព្រះអង្គ ឃុំព្រែកបាក់ ស្រុកស្ទឹងត្រង់ ខេត្តកំពង់ចាម។ យើងត្រូវជិះផុតវត្តភ្នំហាន់ជ័យតម្រង់ទៅឆ្វេងដៃតាមផ្លូវលើភ្នំនោះហើយបត់ស្តាំចុះតាមជម្រាលភ្នំរហូតឃើញស្លាកសញ្ញារមណីយដ្ឋាននៅខាងឆ្វេងដៃជាប់ផ្លូវ។ រមណីយដ្ឋានដ៏ត្រកាលនេះលាក់ខ្លួនឆ្ងាយពីទីប្រជុំជនដាច់តែឯងក្នុងជ្រលងភ្នំដែលមានទេសភាពល្អឥតគណនា គួបផ្សំនឹងគំនិតច្នៃប្រតិដ្ឋដ៏ប្លែករបស់ស្ថាបនិករីសត បង្កើតបានជាហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធទេសចរណ៍ធ្វើអំពីប្ញស្សី មានទាំងផ្ទះបាំងហ្គាឡូ និងភោជនីយដ្ឋានរាងមូលធំនៅចំកណ្តាល ដូចព្រះពន្លាស្កឹមស្កៃល្អវិចិត្រដែលរុក្ខទេវតាជបនិម្មិតឡើងមកសម្រាប់ទទួលស្វាគមន៍អ្នកដំណើរជិតឆ្ងាយ។ ឈរក្នុងភោជនីយដ្ឋានប្ញស្សីនេះ យើងទាំងអស់គ្នាអាចគយគន់សម្រស់ទឹកដីស្រុកស្ទឹងត្រង់បានស្ទើរគ្រប់ជ្រុងជាពិសេសភូមិដ្ឋានស្របតាមបណ្តោយដងទន្លេមេគង្គ និងផ្ទៃទន្លេខៀវស្រងាត់ហូរកាត់វែងអន្លាយជាប់ជើងមេឃដែលមានពពកបើកថ្ងៃស្រឡះល្អ។
ប្រសិនចង់ចូលទស្សនានិងថតរូបលេងកម្សាន្តនៅក្នុងបរិវេណរីសត ភ្ញៀវម្នាក់ៗត្រូវចំណាយប្រាក់ជាវសំបុត្រក្នុងតម្លៃ៥ដុល្លារ ប៉ុន្តែតម្លៃសំបុត្រនោះនឹងត្រូវបានទូរទាត់ជាមួយនឹងថ្លៃអាហារដែលលោកអ្នកកុម្ម៉ង់វិញក្នុងរូបភាពជាបណ្ណអាហារ (Coupon)។ បើនិយាយពីអាហារ អាហារទីនោះច្រើនតែជាប្រភេទអាហារសុខភាព ដូចជា សាលាដ តៅហ៊ូ ឆាគ្រាប់ស្វាយចន្ទី និងផ្លែឈើក្នុងស្រុកជាដើម ដែលភាគច្រើនមានតម្លៃចន្លោះ ៤-៧ ដុល្លារ សមរម្យអាចទទួលយកបាន និងមានទឹកដែលភ្ញៀវអាចទទួលទានបានដោយឥតគិតថ្លៃ។យើងជឿថាភ្ញៀវគ្រប់រូបដែលមកទីនេះក្រៅតែពីបរិភោគអាហារ ពួកគេគេចមិនផុតពីការថតរូបក្នុងបរិវេណនោះឡើយ ដោយសារតែប្រណិតភាពនៃការតុបតែងលម្អស្ថាបត្យកម្មធ្វើពីប្ញស្សីដែលខុសប្លែកពីរីសតនានា។ លោកអ្នកក៏អាចដើរទស្សនាជុំវិញនោះ ព្រមទាំងក្រុមផ្ទះបាំងហ្គាឡូប្រភេទថ្មីដែលកំពុងតែសាងសង់នៅលើខ្នងភ្នំបែរឆ្ពោះទៅទិសខាងជើង មើលឃើញខ្នងភ្នំម្ខាងទៀតស្រស់ស្អាតមិនចាញ់ទេសភាពខ្នងភ្នំនាខេត្តមណ្ឌលគិរីប៉ុន្មានទេ។
យើងបានសម្រាកលម្ហែនៅទីនោះរហូតដល់ម៉ោង១ជាងរសៀល ទើបបកត្រឡប់ចុះពីភ្នំហាន់ជ័យ។ នៅតាមដងផ្លូវត្រង់ចំណុចភូមិព្រែកកក់ ឃុំព្រែកបាក់ មានបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋតំបន់នោះជាច្រើននាំគ្នាបង្កើតរបរដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិតបង្កើតប្រាក់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃតាមរយៈការលក់ក្រឡានប្រពៃណី ដែលទាក់ទាញទេសចរជិះកាត់ផ្លូវនោះឲ្យចុះឈប់ជួយទិញជាហូរហែ។ បងស្រីនិត វ័យជាង៣០ឆ្នាំ ដែលមានប្រវត្តិលក់ក្រឡានជាមួយម្តាយនៅតំបន់នេះតាំងពី វ័យ១៤ឆ្នាំម្ល៉េះ បានប្រាប់សូវរីនថា ពួកគាត់លក់នៅទីនេះជំនាន់ដំបូងគេតាំងពីជាង២០ឆ្នាំមុន។ ក្រោយៗមក ដោយ សារមានផ្លូវថ្នល់ស្អាត អ្នកធ្វើដំណើរច្រើន អ្នកភូមិក៏ចេះតែនាំគ្នាលក់បន្តបន្ទាប់គ្នារហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ។ ក្រឡាននៅភូមិព្រែកកក់នេះមានលក់ថ្មីៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដែលពួកគាត់ត្រូវងើបតាំងពីម៉ោង៤ទៀបភ្លឺ ដើម្បីរៀបចំដុតលក់ឲ្យទាន់ពេលព្រឹក។ ក្នុងមួយថ្ងៃ ជាមធ្យមអាចលក់ដាច់ក្រឡានអស់អង្ករ៧គីឡូ ប៉ុន្តែចំពោះរដូវបុណ្យទានធំៗ គាត់អាចលក់ដាច់រហូតដល់អង្ករ១០គីឡូ-២០គីឡូ។ ចំពោះតម្លៃលក់ អាស្រ័យទៅតាមទំហំក្រឡាន មានចាប់ពីមួយដុំ (១០ដើម) ១០០០០រៀល, ២០០០០រៀល រហូតដល់ ២៥០០០រៀល ដែលអតិថិជនអាចជ្រើសរើសតាមចំណង់ចំណូលចិត្ត៕
Article by SRIN SOKMEAN